پاسخ کوتاه: فرم به هیچ وجه اتفاقی نیست. همیشه کاملا جدیست.
پاسخ طولانی: برای معماران مدرن، هیچ چیز مهمتر از صداقت در کارشان نبود. آنها قرار بود به عقاید هنری خود وفادار باشند. با فن آوری به کار رفته در لایه های زیرین صادق بوده و صراحتا همگام با زمانه خویش پیش بروند. از آنجایی که جایی برای بیش از یک حقیقت در هر برهه زمانی وجود ندارد، سرانجام، این مطالبات غیر قابل اجرا شدند. چگونه یک معماری چند بعدی می تواند از غیر واقعی بودن، حد اقل در بعضی جوانب خودداری کند؟ اخلاق گرایان قرن بیستم، توانستند تا حدی تزئینات پر زرق و برق افزوده شده قرن نوزدهمی را تخریب کرده یا حداقل آنها را از روی ساختمانها بتراشند. صداقتی که آنها بجا گذاشتند زیباتر نبود فقط کمی خسته کننده تر بود. در مقایسه با آن زمان، تحمل ما نسبت به افراط گرایی بیشتر شده اما این به معنای از بین رفتن اخلاقیات نیست، ارزشها تغییر کرده اند. هر دوره ای دارای اخلاقیات خاص خود است. در دوره ما، معماری پایدار، تبدیل به اساسی ترین اخلاق معماری شده است. فقط فریب همیشه غیر اخلاقی باقی مانده. یک معمار باید به کاری که می کند باور داشته باشد.
برگرفته از کتاب معماری چیست؟ نوشته Rasmus Waern and Gert Wingardh
 |
| پاویلیون میس وان در روهه، نمونه کاملی از صداقت در استفاده از مواد ساختمانی. |
 |
| مجلس چاندیگار، لو کوربوزیه |
 |
| صومعه مریم مقدس، لو کوربوزیه |
 |
| نمازخانه صومعه مریم مقدس، لو کوربوزیه |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر