پاسخ کوتاه: جدا کردن کانسپت از سازنده
پاسخ طولانی: معماریی که در مسابقه ها مطرح می شود دارای شخصیتی جداگانه برای خود است. خلاقیت افسار گسیخته ای که در یک مسابقه معماری نمود پیدا می کند، به سفارش دهنده، جرات فکر کردن به پروژه های جسورانه ای را می دهد که در حالت عادی هرگز مطرح نمی شوند. همانطور که جامعه مدرن و رقابت، اجزایی جدایی ناپذیرند، معماری مدرن و مسابقه های معماری هم به صورت غیر قابل انفکاکی با هم عجین شده اند. بخش اعظم تلاشی که در یک مسابقه معماری بکار می رود، پوچ و بیهوده است ولی آیا ذات سیستم دمکراسی همین نیست؟ تنها با خلق حق انتخاب های گوناگون است که می فهمیم چه چیزی را نمی خواهیم. احزاب سیاسی، دفاتر وکالت و شرکتهای معماری همواره مشغول ایجاد راه حلهای جایگزینی هستند که هیچ وقت بابت آنها نه پولی خواهند گرفت و نه استفاده ای از آنها خواهند کرد. از طرف دیگر، دولتهای دیکتاتور را می توان از روی معماری صلب و غیر قابل انعطافشان شناخت. این نوع معماری، تاثیر گذار اما قابل پیش بینیست، دقیقا نقطه مقابل معماری که از طریق آرای عمومی و مسابقه انتخاب می شود.
برگرفته از کتاب معماری چیست؟ نوشته Rasmus Waern and Gert Wingardh
 |
| ماکت یکی از پروژه های پیشنهاد شده درمسابقه معماری کتابخانه مرکزی شیکاگو |
 |
| ماکت یکی از پروژه های پیشنهاد شده درمسابقه معماری کتابخانه مرکزی شیکاگو |
 |
| ماکت یکی از پروژه های پیشنهاد شده درمسابقه معماری کتابخانه مرکزی شیکاگو |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر