پنجشنبه، بهمن ۲۸، ۱۳۹۵

لبه اسنخر شنا را خز مصنوعی چسبانده ایم. چندش آور است نه؟

پاسخ کوتاه: شاید هم نه.

پاسخ طولانی: جلبک دریایی را تصور کنید. زیباست اما در عین حال کمی نگران کننده چرا که هیچ وقت نمی دانیم چه چیزی لابلای آن پنهان شده است. این خاصیتی است که فقط در طبیعت یافت می شود و انتقال آن به معماری بسیار دشوار است. نرمی و سیالیت جلبک الهام بخش است و برای هرکسی که جرات کرده و لابلای آنرا نگاه کند، زیبائیهای پنهان بیشماری خودشان را نمایان می کنند. نمی توان محیطهای ساخته شده توسط بشر را به راحتی به دو دسته خوب و بد تقسیم کرد. اسکلت فلزی یک ساختمان نیمه کاره، گودال  طبقه طبقه یک معدن سنگ و یا زیبائی بی غل و غش یک دیوار آجری همه تاثیری مستقیم و بی آلایش در روان انسان باقی می گذارند. در نهایت ممکن است در یک ساختمان، زشتی توام با اعتماد به نفس، معتبر تر و قابل اطمینان تر از زیبائی عشوه گرانه باشد.    

برگرفته از کتاب معماری چیست؟ نوشته Rasmus Waern and Gert Wingardh 

پروژه یک هتل در حال ساخت در یک معدن سنگ متروکه در چین
یک معدن سنگ متروکه در منطقه Shrpshire انگلستان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر