ممکن است نتوان عبادتگاه رونشام را به دلیل "تجلی ناب فن شاعری" و سمبل یک آئین باستانی با منطق جنبش معماری مدرن نقد کرد. با این حال توجه به این مساله بسیار مهم است که رونشام ساخته بزرگترین معمار اروپا بوده و ممکن است در کل مسیر جنبش معماری مدرن تاثیرگذار باشد. در زمان بازدید از اثر، احساسات برانگیخته شده در بازدید کننده به طور قابل ملاحظه ای زودگذر بوده و پس از فروکش کردن آنها، خوراک مغزی فابل توجهی باقی نمی ماند و چیزی برای تجزیه و تحلیل و تحریک حس کنجکاوی وجود ندارد. این جاذبه بصری صرف و نبود خوراک ذهنی ممکن است دلیل موفقیت عامه پسند و پذیرش آسان آن توسط ساکنین محلی باشد.
همزمان با گم شدن مسیر نقاشی مدرن، معماران اروپائی به منظور بسط حیطه عمل خود، به هنر عامه پسند و معماری ملی با رنگ و بوی بومی روی آورده اند. لو کوربوزیه بارها در کتابهایش به تقدیر از ساختمانهای محلی، مخصوصا ساحتمانهای حوزه دریای مدیترانه به عنوان نمونه ای موفق از واحدهای اجتماعی یکپارچه، پرداخته، در صورتیکه در فرآیند طراحی او، تنها اخیرا این ساختمانها به منابع اولیه مهم تبدیل شده اند. به نظر می رسد که توانایی فوق العاده لو کوربوزیه در قوه مشاهده، او را از نیاز به نو آوری رهانیده و سفرهای دور دنیای او، گنجینه ای غنی از عناصر قابل انعطاف برایش به ارمغان آورده است (آقای استرلینگ با زیرکی انگلیسیش، هر چه از دهنش در آمده به لو کوربوزیه گفته). اگر قرار است معماری مردمی جان دوباره به جنبش مدرن بدهد، در ابتدا لازم است مشخص شود که چه چیزی در معماری مدرن، مدرن است. روزنه های پراکنده در دیوارهای عبادتگاه ممکن است جنبش هنری د استایل (de Stijl) را تداعی کند در صورتیکه ساختمانهای کشاورزی محلی هم دارای روزنه هایی مشابه می باشند.
ادامه دارد.
ادامه دارد.
 |
| هنر د استایل |
 |
| عبادتگاه رونشام |
 |
| یک ساختمان کشاورزی محلی |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر