پاسخ کوتاه: همه چیز با کلمات آغاز می شود.
پاسخ طولانی: معماران زمان بیشتری صرف صحبت کردن، نوشتن، شنیدن و خواندن می کنند تا ترسیم و نقشه کشی. ساختمانها و شهرها به واسطه درک متقابل بوجود آمده اند (و تا حدی سوتفاهم متقابل). فرآیند به تفاهم رسیدن، شفاهیست. به منظور به عینیت پیوستن یک ساختمان، به همان صورتی که در ذهن معمارش وجود دارد، به چیزی بیش از یک تصویر ذهنی متقاعد کننده نیاز است - استدلال قوی نیز باید وجود داشته باشد. یک عکس، هرگز به تنهایی قادر به برنده شدن در یک مناظره نخواهد بود. تهیه نقشه های ساختمانی، یک کار گروهی عظیم است که در آن، ترسیمات معماری به نوعی حروف الفبای آن به شمار می روند. با اینحال، جای تعجب است که دقت زبان معماری حتی به اندازه دقت زبان منتقدین شراب هم نیست.
این نظر توسط نویسنده حذف شده است.
پاسخحذف